Mickey, mijn superkanjer

Dit gedeelte is bestemd voor het verhaal van het personeel van een suikerkat, nadat ze de diagnose suikerziekte te horen kregen van hun dierenarts en op zoek ging naar informatie hierover en hier bij Suikerkatten terecht zijn gekomen. Beschrijf hoe jij de zoektochtperiode ervaren hebt.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Jeanne
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
Berichten: 16264
Lid geworden op: 18 sep 2005, 12:33
Locatie: Almelo - Mickey is over de Regenboogbrug maar kreeg ruim 8 jaar Caninsulin.
Contacteer:

Mickey, mijn superkanjer

Bericht door Jeanne »

Lees hieronder het verhaal over mijn Mickey, die op bijna 10-jarige leeftijd suikerziekte kreeg en die ik ruim 8 jaar heb mogen verzorgen; naast zijn suikerziekte kreeg hij ook eosinofiel granuloom complex en chronisch nierfalen. Uiteindelijk heb ik Mickey op 18-jarige leeftijd moeten laten inslapen omdat zijn nieren helemaal op waren, niet vanwege de suikerziekte, die was prima onder controle.

Afbeelding Mickey en Boefje zijn geboren op 5 mei 1990. Mickey kreeg de bijnaam ‘Likkie’ omdat hij bijna altijd zijn vacht aan het schoonlikken was; achteraf heeft hij last gehad van een allergie, voedselallergie en/of vlooienallergie. Er was zelf een periode dat zijn vacht heel stug was en ook kale plekken had. Vlooienbestrijding werd in de jaren ’90 veelal met Program ingespoten. Ook is Mickey, toen hij ongeveer 3 jaar was en zijn vacht in hele slechte conditie was, behandeld met corticosteroïden (een prednisonachtig middel), het bekende prikje tegen de jeuk en Mickey zag er weer prima uit. Maar toch met enige regelmaat, had hij een terugval en begon het weer, zelfs de dierenarts wilde niet weer een spuit cortico's geven, omdat dit toch een gemeen goedje was. We begonnen toch voedselallergie te vermoeden en zijn over gegaan om alleen IAMS te geven. Dit werkte wonder boven wonder heel goed bij Mickey.

29 februari 2000: diagnose suikerziekte
In februari 2000, viel ons op dat Mickey (hij was bijna 10 jaar) zo hongerig was en als je niet oplette, roofde hij je bord leeg en de gekste dingen at hij op, wortels, boontjes, spinazie, maar ook je vlees of vis was niet meer veilig. Hoeveel de katten aten, wisten we niet want we zorgden er voor dat de bakjes gevuld waren. Ook viel hij af, ondanks dat hij zoveel at; de waterbak was ook veel sneller leeg dan normaal en de kattenbak liep, bij wijze van spreken, over. Tijd om met Mickey naar de dierenarts te gaan met als gevolg een uitgebreid bloedonderzoek.

Hij werd grondig onderzocht en bloed afgenomen. De schildklier was het niet, want die was niet te voelen. Het bloed werd onderzocht en de nuchtere glucosemeting was 18,9mmol/l, dit zou een indicatie suikerziekte kunnen zijn. Omdat een glucosemeting aan stress onderhevig is en een meting van die hoogte ook door stress veroorzaakt kan zijn, -stress van het ritje naar en bezoek aan de dierenarts- werd er bloed opgestuurd naar het lab (Utrecht), voor een fructosaminetest. De fructosaminetest is niet aan stress onderhevig en geeft een gemiddelde aan over hoe de bloedsuiker de laatste 2-3 weken was. Ook werd bij dierenarts de kreat en ureum gemeten en dat zijn testen om te zien hoe het met de nieren gesteld is. De nieren waren prima (ur 8.2 en kreat 110). De fructosaminetest gaf echter aan dat bij Mickey echt wel sprake was van suikerziekte; de uitslag was 498 en volgens de referentiewaarden van het apparaat wat in het lab van Utrecht gebruikt werd, zou dit tussen de 221-341 moeten zijn. We, mijn dochter en ik (Mickey was haar kat), stonden voor de keuze, wel of niet gaan behandelen; niet behandelen was helemaal niet voor ons bespreekbaar, dat zou een hele pijnlijke weg worden; “ja hoor, wij gaan voor behandeling!”.

Suikerziekte bij katten op het internet
Wij hadden in 2000 gelukkig al internet en wat ging ik doen? Zoeken naar informatie over suikerziekte bij de kat, maar wat viel dat tegen, je kon nog niet zoveel vinden over suikerziekte bij de kat en als je dan wat vond was het op Engelse of Amerikaanse sites. Gelukkig vond ik toch een Nederlandse site, die door Harm Knol gemaakt was “Diabetes bij katten”. Ik heb veel gehad aan de informatie die toen bekend was en had me ook aangemeld bij de mailgroep op de site; er waren toen iets van 20 leden die dan per mail vertelde tegen welke problemen ze aanliepen. Naar mate dat er meer leden kwamen en het mailverkeer drukker werd, sloeg het computersysteem bij Harm op hol. In mei 2004, toen we al tegen de 50 leden zaten, is er over gegaan naar Yahoo Group Suikerkattenlijst Na ruim een jaar was het ledental al gestegen naar ruim 120. Ook hier wisselden het ‘personeel’, hun wel en wee van de suikerkat met elkaar. Ook kregen we hier steeds vaker problemen met het mailverkeer en Yahoo stuurde geen berichten door of helemaal door elkaar of was een hele poos niet te bereiken.
Op 18 september is Harm toen het forum gestart en ik heb daarbij zoveel mogelijk het forum gevuld en opgebouwd, veel gegevens van Harm’s site gehaald en zelf informatie opgezocht. Forumleden geven ook belangrijke informatie door, die ze al surfend hebben gevonden en zo groeide het forum, naar wat het nu geworden is. Een forum dat er is door en voor leden; dat is de grote kracht. Je kunt op het forum met al je vragen terecht er is altijd wel iemand aanwezig, die het antwoord voor je heeft of je een steun in de rug kan geven. Begin 2006 krijgt de site en het forum een eigen domein en gaan we verder als http://www.suikerkatten.nl en http://forum.suikerkatten.nl

Start met de behandeling en instellen
We kregen een instructie hoe we het flesje moesten zwenken en hoe we de vloeistof uit het flesje moesten halen en met fysiologisch zoutwater hebben we een aantal keren mogen oefenen op Mickey die het allemaal toeliet. Tjonge wat viel dit toch allemaal mee; ook waren we verbaasd toen we het spuitje zagen waar we Mickey mee moesten spuiten, wat een klein dun naaldje, ruim een centimeter lang, daarom voelde Mickey niets van dit prikje. Afbeelding
We kregen een informatieboekje (feb.1992) mee van de dierenarts over “Suikerziekte bij hond en kat”; de informatie en behandeling was dus gericht op inzichten van 1992. Behandeling van honden en katten werden toen nog gelijk getrokken en wij zijn dus 1x daags met 2eh begonnen zoals op dat moment bekend was. Mickey moest wel zijn hoeveelheid eten gegeten hebben, anders minder spuiten, was het advies. Wij zijn 2x per week naar de dierenarts gegaan voor een glucosemeting/bloedsuikermeting en wel 7 uur na de insuline-injectie, dat hebben we nog een aantal jaren zo gedaan, omdat Mickey er goed op reageerde “never change a winning team” was ons motto.

Voedingschema
We hadden inmiddels het voedingsschema voor alle katten aangepast en zijn in een paar weken tijd overgegaan op afgepast voedsel, afgaande op de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid wat op de verpakking staat. We lieten in het begin de afgewogen voeding staan tot dat ze niet meer aten en zette het dan weg, na een uur weer neergezet etc. Iedere dag werd de tijd langer dat we de bakjes wegzette en na 2-3 weken aten de katten hun bakjes gelijk leeg. Het was nu een paar keer per dag politie-agentje spelen, maar ik wist nu wel wie, hoeveel gegeten had.

Zelf thuis testen met de glucosemeter
Mijn dierenarts stelde voor om voortaan zelf te gaan testen en de waarden door te geven, want door stress van het ritje naar en bezoek aan de dierenarts, konden we wel een verhoogde glucosemeting en daardoor een vertekend beeld krijgen. Als je op basis van die verhoogde glucosemetingen je dosering gaat bepalen, heb je grote kans dat je te hoge doseringen geeft met als gevolg dat je kat in een hypo komt te zitten, vandaar dit voorstel van de dierenarts. In 2000 waren er nog geen glucosemeters die weinig bloed nodig hadden en dat was toch wel eens een probleem dat we 3-4 stripjes hebben verknoeid voordat we een groot genoeg druppel hadden. Maar Mickey liet het allemaal toe; in het begin moest iemand wel vasthouden, maar na een poos lukte het me toch om Mickey zelf te testen; zeker toen ik een andere meter aangeschaft had, die maar speldenknop grote druppel nodig had.

De dierenarts
Het is heel belangrijk hoe je dierenarts zich opstelt ten opzichte van de behandeling met suikerziekte bij katten. Op het forum kwam ik er achter dat ik toch wel geboft heb met mijn dierenarts, want in 2000 al, adviseerde mijn dierenarts zelf om te gaan testen en die haar best doet om bij te blijven, door nascholingen te volgen. Helaas komen we op het forum nog steeds, nu bijna 12 jaar later, dierenartsen tegen, die behandelingen geven die ze de vorige eeuw geleerd hebben en verder zich niet verdiept hebben, zoals dosering voorschrijven die voor honden bedoeld is of 1x daags insuline voorschrijven, wat helemaal achterhaald is.

In het informatieboekje dat bestemd is voor de dierenarts staat in de inleiding op blz. 21 het volgende:
In het algemeen is de prognose voor katten met DM gunstig als de diagnose tijdig wordt gesteld en een adequate therapie wordt ingesteld. De meeste katten met DM kunnen goed worden behandeld met insuline. Naast de behandeling met insuline zijn dieetmaatregelen van belang.
Een optimale communicatie tussen dierenarts en eigenaar is vooral in de beginfase van groot belang. De houding van de dierenarts kan bepalen of een eigenaar de behandeling aandurft en doorzet.

Aan die houding ontbreekt het jammer genoeg bij veel dierenartsen, maar gelukkig zijn er genoeg dierenartsen te vinden die het wel prima doen.

Bijstelling inzichten behandeling suikerziekte bij de kat
De medische wetenschap staat ook niet stil en die hebben hun inzichten voor wat behandeling bij de kat toch flink bijgesteld, dat het toch beter voor een kat is om 2x daags om de 12 uur insuline te geven en te testen na ongeveer 4 uur na de insuline. Ook was er een nieuw informatieboekje (2003) voor de eigenaar ontwikkeld, nu niet meer samen maar een voor de hond en een voor de kat. In 2008 kwam er weer een nieuw en aangepast informatieboekje uit met weer wat bijstellingen in de behandeling van suikerziekte bij de kat en een duidelijk protocol voor de dierenarts. Gelukkig kregen we dat protocol ook hier in ons bezit, zodat we ook beter kunnen inschatten of er goed gestart wordt

Mickey’s verdere kwalen; eosinofiel granuloom complex
In mei 2000 kwijlde Mickey nogal en de dierenarts controleerde zijn bekje. Bleek dat hij een gezwel op de tong had en de dierenarts vermoedde dat hij een eosinofiel granuloom complex had. Mickey moest onder narcose om daar een biopt van te nemen en daaruit bleek inderdaad dat het zo was. Oei, een probleem, deze kwaal kan heel goed behandeld worden met Prednison, maar helaas een suikerpatiënt mag geen prednison. Na veel wikken en wegen en overleggen met specialisten, hebben we besloten om toch voor de suiker te gaan en insuline te blijven geven en voor het granuloom kreeg hij Doxycline omdat dit bij lipprocessen wel eens verbetering geeft. Het is eigenlijk nooit weggegaan en als het ‘rustig’ was zag de plek wittig er uit en als het weer opspeelde werd roze/rood, dan was het weer tijd voor een doxyclinekuur van een paar weken.

Mickey’s verdere kwalen; chronisch nierfalen
Eind maart begin april 2001, heeft Mickey een periode van niet willen eten en stinken uit de bek en vermoedt iets met de nieren. De dierenarts heeft bloed afgenomen en uit de testen kwam idd een verhoogde nierwaarde en krijgt nierdieet. De glucosewaarden zijn wel normaal (tussen de 5 en 10). Bijna 2 weken aan het dwangvoeren en vochtinfuusje gehad en Mickey is weer zelf gaan eten.
Zo hadden we jaarlijks wel eens een periode dat Mickey niet wilde eten en we hem dan weer bovenop kregen door meteen te gaan dwangvoeren en soms een vochtinfuus.

Mickey’s verdere kwalen; botkanker
Januari 2004, Mickey loopt kreupel en uit rontgenfoto’s blijkt dat het middenvoetsbeentje van de achterpoot aan het oplossen is. Verdere foto’s wijzen uit dat er geen uitzaaiingen zijn. Weer met diverse specialisten overlegd wat de mogelijkheden zijn, van bestraling tot amputatie. Toch besloten hier niets mee te doen, geen gesleutel meer aan Mickey, alleen pijnstilling met Metacam. Na een paar weken liep Mickey weer normaal en pijnstilling was ook geminderd en uiteindelijk gestopt.

Afscheid Mickey
Eind 2007 zijn we bijna 8 jaar verder na de diagnose suikerziekte en Mickey hebben we qua suikerziekte goed onder controle gehad, ook met al die vervelende ziektes die hij ernaast heeft gehad. We zien Mickey steeds slechter worden en de nieren worden extra gecontroleerd, de waarden waren weer aan het stijgen en inmiddels kreeg hij ook Fortekor om de druk van de nieren te krijgen. Ook de bloeddruk wordt nu regelmatig gecontroleerd de dierenarts, die best hoog werd en hiervoor kreeg hij amlodipine.
5 mei 2008, Mickey en Boefje zijn 18 jaar geworden, wat een mijlpaal. Op zich doet hij het nog steeds goed met al die medicatie maar eind mei 2008 begon hij toch weer slechter te eten etc. De dierenarts stelde voor, dat ik naast de medicatie, dwangvoeren etc, om om de dag Mickey zelf een vochtinfuus mocht geven, zodat ik niet telkens met deze oude man op sleeptouw hoefde te nemen. Dit infuus geven ging best goed, mede met de hulp van mijn man. Mickey knapte wel iets op iedere keer, maar viel ook weer steeds terug. Dit hebben we een maand vol gehouden en kwamen tot de conclusie dat we Mickey moesten laten gaan. Er kwam geen herstel, zijn lichaampje (de nieren) was op. 30 juni 2008 is Mickey op 18-jarige leeftijd heel rustig ingeslapen.

Dank je wel Mickey, door jou heb ik een heleboel geleerd over suikerziekte bij katten, mede via de dierenarts en via het forum van Suikerkatten.
Gebruikersavatar
Simbasie
kattenvriend
kattenvriend
Berichten: 29
Lid geworden op: 15 jul 2010, 13:07
Locatie: oss

Re: Mickey, mijn superkanjer

Bericht door Simbasie »

idd wat een kanjer! en wat een verlies he..
Gebruikersavatar
Kattenbella
kattenvriend
kattenvriend
Berichten: 344
Lid geworden op: 14 apr 2007, 17:58
Locatie: Groningen

Re: Mickey, mijn superkanjer

Bericht door Kattenbella »

Wat een prachtig verhaal over je Mickey en over het ontstaan van deze waardevolle site.
Ik heb er met mijn suikerspinners zoveel aan gehad. Ik kom hier niet meer zoveel, omdat ik wet dat iedereen hier in goede handen is, maar mensen ik blijf jullie voor eeuwig dankbaar!!!!
Dia
kattenliefhebber
kattenliefhebber
Berichten: 828
Lid geworden op: 21 jun 2011, 21:46
Locatie: Eck en Wiel
Contacteer:

Re: Mickey, mijn superkanjer

Bericht door Dia »

Ik heb ook bij het mailgroepje van Harm gezeten met mijn toenmalige kat Zwartje.......... daar ken ik Neeltje ook van. Ik weet er niet veel meer van maar dat weet ik nog wel. Ik weet wel dat ik er toen ziet zo intensief mee bezig was als nu, zelf meten kwam net in, net zoals het 2 x per dag spuiten....... :glimlach:
Stoffel overleden 8 juli 2012
We hebben op dit moment 7 suikerkatten in de opvang Rocky, Mickey, Sjakie, Hannie, Poes, Joost en Denver.

Als je wat bestelt bij Zooplus dan graag via onderstaande link, hiermee steun je Stichting kansarme dieren.

Afbeelding

http://kansarmedieren.nl/
Gebruikersavatar
Lotus
kattenvriend
kattenvriend
Berichten: 134
Lid geworden op: 09 aug 2012, 22:05
Contacteer:

Re: Mickey, mijn superkanjer

Bericht door Lotus »

Mooi verhaal..
Fijn om telezen dat je Mickey nog een lange tijd mocht verzorgen en dat hij daar goed van op knapte.
Sterkte met het gemis van je kanjer mickey.

Een pracht forum. Ben ook erg dank dat ik hier mag zijn. En iedereen info geeft en steun geeft. Bijzonder hier.
mickey op de lantus vanaf 15-09-2012

[url=https://docs.google.com/spreadsheet/ccc?key=0AgX58e9qujuLdFFFQ28wRGFydnRMMXFxVlF1YWFSQlE#gid=5]mickey caninsulin[/url]
[url=https://docs.google.com/spreadsheet/ccc?key=0AgX58e9qujuLdFNHYW55WnNlR1BBVzltRmV3MXBrNEE]mickey Lantus[/url]
nele100
kattenvriend
kattenvriend
Berichten: 10
Lid geworden op: 09 feb 2016, 08:44

Re: Mickey, mijn superkanjer

Bericht door nele100 »

Wat een mooie liefde!! de tranen sprongen spontaan in mijn ogen
Mayke
kattenvriend
kattenvriend
Berichten: 89
Lid geworden op: 05 sep 2007, 23:58
Locatie: Nijmegen

Re: Mickey, mijn superkanjer

Bericht door Mayke »

Dank je Mickey, dat we via jou zoveel geleerd hebben en veel weten nu over suikerziekte, het klinkt raar als ik dat zeg maar jouw ziekte heeft ons veel geleerd waar we nu zijn.
Jouw baasje verdient een pluim voor het beheren van zo een goed forum !! :thumbup: :thumbup:
Dank daarvoor !!

:catpet:
Een dikke knuf van mijn katers Beertje en Teun....!
Plaats reactie