Pagina 1 van 1

NIERZIEKTE BIJ DE KAT - dierenartsensites

Geplaatst: 27 okt 2005, 13:15
door Jeanne

Nierfalen

Geplaatst: 06 mar 2006, 13:29
door Jeanne
Nierdieet voor de kat

Bij de ouder wordende kat is het meest voorkomende probleem de achteruitgang van de nieren. Slijtage van de nieren begint gemiddeld op zes jarige leeftijd. Het is meestal een langzaam proces, dat tot de leeftijd van 10 jaar geen duidelijke verschijnselen geeft. Daarom kan de oorzaak van de ziekte in de meeste gevallen niet meer worden vastgesteld.
Enkele oorzaken van chronisch nierfalen (= nierinsufficiënte) zijn leeftijdsgebonden veranderingsprocessen, bacteriële of virale infecties, hoge bloeddruk, immunologische oorzaken, tumoren en gifstoffen (zoals het eten van lelies).
Chronisch nierfalen treft vooral oudere katten. Er zijn echter ook erfelijke vormen die zich al bij jonge katten voordoen.

Het is belangrijk dat nierfalen al in een vroeg stadium wordt opgespoord. Hoe vroeger duidelijk is dat er sprake is van nierfalen, des te sneller er maatregelen genomen kunnen worden om de schade te beperken.
Als de behandeling van chronisch nierfalen tijdig wordt ingezet, zal de kwaliteit van het leven van het dier, over langere tijd beter blijven.

Wat zijn de verschijnselen?

Als de nieren minder goed werken, worden de afvalstoffen van met name de eiwitstofwisseling onvoldoende uitgescheiden en stapelen deze zich op in het bloed. Ook kunnen de nieren de urine niet meer goed concentreren.

Pas als meer dan 70% van de nierfunctie verloren is gegaan, tonen de katten de onderstaande verschijnselen van de aandoening.

Afhankelijk van de ernst van het nierfalen vertoont de kat één of meerdere van de volgende klachten:
* Meer drinken en meer plassen.
* Meer slapen.
* Vermageren.
* Meer of minder of tenslotte helemaal niet meer willen eten.
* Bloedarmoede.
* Darmverstoppingen.
* Braken.
* Uitdrogen.
Dit is eenvoudig te controleren door een huidplooi van de ribwand tussen duim en wijsvinger te nemen en
kijk of die bij het loslaten mooi verstrijkt.
* Doffe ogen die diep in de kassen liggen.
* Een ammoniak lucht (= urinelucht) uit de bek ruiken.
* Uit de bek stinken ten gevolge van zweertjes in de bek.
* Gedragsveranderingen:
* Voortdurend uw gezelschap opzoeken en in het laatste stadium zich afzonderen.
* Zich minder en ten slotte niet meer wassen.


Hoe is de diagnose te stellen?

Door bloedonderzoek.
Daarnaast kan onderzoek van de urine belangrijke aanwijzingen geven. Zie hiervoor het onderwerp 'Niercheck voor katten'.

Met echo-onderzoek kan de structuur en de vorm van de nieren bekeken worden, maar dit onderzoek zegt niets over of het functioneren van de nieren (= nierfunctie). Dus met echo-onderzoek kan niet de diagnose nierfalen worden gesteld.

Vroeger dachten we dat slijtage van de nieren van de kat bij het normale proces van ouder worden hoorde. Uit onderzoek blijkt echter dat aan deze slijtage van de nieren een hoge bloeddruk ten grondslag kan liggen.
Een hoge bloeddruk kan niet alleen de oorzaak van slecht werkende nieren zijn, maar ook het gevolg van slecht werkende nieren zijn. Bij tenminste één op de vijf katten met chronisch nierfalen is de bloeddruk langdurig te hoog. Gezien de huidige kennis wordt daarom geadviseerd de bloeddruk routinematig te meten bij katten vanaf de leeftijd van 9 jaar. Zie ook het onderwerp ' Hoge bloeddruk bij de kat'.


Wat kunnen we er aan doen?

Genezing van de nieren is niet mogelijk.
Herstel van de nierfunctie kan alleen door een niertransplantatie en die wordt in Nederland tot op heden nog niet verricht.

Wel kunnen we de achteruitgang van de nieren vertragen en in het gunstigste geval stoppen door de kat een nierdieet te geven. Een goed nierdieet zorgt ook dat de hoeveelheid afvalstoffen zo klein mogelijk blijft, waardoor de kat zich beter voelt.

Afbeelding

Katten zijn over het algemeen zeer kieskeurige eters. Bovendien hebben katten met nierfalen vaak een slechte eetlust. Daarom hebben wij voor de nierpatiënt in onze kliniek verschillende merken natvoer (= blikvoer en brokjes in saus) en droogvoer, die extra smakelijk zijn. Ook geven wij een voedingsadvies over wat u naast het commerciële nierdieet nog meer kunt voeren aan een kat met nierfalen. Dit advies kunnen wij alleen geven als wij uw kat hebben gezien.

Naast het geven van een nierdieet kan de behandeling van een kat met nierfalen, ook nog bestaan uit:
* het zoeken naar een eventueel behandelbare oorzaak en indien nodig het geven van
* een bloeddrukverlagend middel of
* een ACE remmer of
* een kaliumsupplement of
* een fosfaatbinder of
* lactulose, dat de ammoniakconcentratie in het lichaam verlaagt.

Als een kat helemaal geen nierdieet lust, is er een voedingssupplement dat in het maagdarmkanaal de fosfaten in de voeding bindt en de afvalstoffen absorbeert, waardoor de nieren minder belast worden. Dit voedingssupplement bevat calciumcarbonaat en chitosan en is alleen verkrijgbaar bij de dierenarts.

Maar als een nierpatiënt slecht eet, raden wij aan geen medicijnen, mineralen of vitaminen aan het voer toe te voegen. Katten merken chemische veranderingen in hun voedsel namelijk snel op.


Waaraan moet een goed nierdieet voldoen?

* Een verlaagd fosforgehalte om de achteruitgang van de nieren te vertragen.

* Een beperkt eiwitgehalte, zodat de hoeveelheid afvalstoffen (zoals ureum, kreatinine en ammoniak) zo klein mogelijk blijft waardoor nieren ontlast worden en misselijkheid wordt tegen gegaan. De eiwitten moeten wel van goede kwaliteit zijn, zodat ze zoveel mogelijk door het lichaam worden opgenomen en gebruikt.

* Beperking van eiwit in de voeding helpt echter niet de achteruitgang van de nieren te vertragen. Met het oog op het verminderd vermogen eiwit uit hun voedsel op te halen op oudere leeftijd wordt bij gezonde oudere katten eiwitbeperking niet aanbevolen, vanwege het daaraan verbonden risico van een eiwittekort.

* Een verhoogde energiedichtheid, waardoor toch voldoende energie wordt opgenomen door de katten met een verminderde eetlust. Want ondervoeding leidt tot afbraak van lichaamseigen weefsels (vooral de eiwitrijke spieren) en dientengevolge tot een verhoging van de afvalstoffen in het bloed.

* Het eiwitpercentage van gewoon voer verschilt meestal niet zo veel van een nierdieet. Het nierdieet bevat echter veel meer energie (meestal in de vorm van vet). De kat hoeft daarom van een goed nierdieet veel minder te eten en krijgt daarmee veel minder eiwitten binnen en maakt dus minder afvalstoffen.

* Een hoger gehalte aan B vitaminen en kalium om het verlies met de urine te compenseren.

* Smakelijk en goed verteerbaar. Het voer moet aantrekkelijk zijn, omdat oudere katten met nierfalen een slechte eetlust hebben. Het dieet moet goed verteerbaar zijn zodat alle opgenomen voedingsstoffen goed benut kunnen worden.

* Een matige beperking van het zout. Een te sterke zoutbeperking kan de doorbloeding van de nieren verminderen, waardoor de achteruitgang van de nieren wordt versneld.

Onderzoek heeft aangetoond dat het geven van een nierdieet aan katten met chronische nierinsufficiëntie hun levensverwachting zal verdubbelen.

Belangrijk is van de hoeveelheid nierdieet natvoer en droogvoer niet meer te geven dan op de verpakking voor zijn/haar lichaamsgewicht staat voorgeschreven, anders krijgt de kat teveel fosfor en teveel eiwitten binnen.

In onze dierenkliniek zijn vijf verschillende merken nierdieet natvoer en droogvoer verkrijgbaar.

Tip:
Onze klanten ontvangen 10% korting op nierdieetvoer
bij een minimale aankoop van € 45,00 aan voer (Royal Canin, Trovet, Specific, Hill's en/of Virbac)
per keer.
Bovendien krijgt u bij elke besteding van € 45,00 aan voer van de merken
Royal Canin, Trovet, Specific, Hill's en/of Virbac 1 stempel op uw stempelkaart.
Een volle stempelkaart met 15 stempels is goed voor één gratis consult van € 31,50.

BRON: http://www.dierenartsabc.nl/overzicht_nierdieetkat.php

Nierafwijkingen bij diabetes

Geplaatst: 13 mar 2006, 13:14
door Jeanne
Nierafwijkingen bij diabetes

Nieraandoeningen ontstaan bij diabetes door aantasting van de kleine filtereenheden van de nier. Dit leidt allereerst tot abnormale lekkage van eiwit door de nieren geleidelijk tot het ten gronde gaan van de filtereenheden van de nier.

1e stadium: Microalbuminurie
De eerste tekenen van aantasting van de nier kan men vinden doordat in de urine geringe hoeveelheden eiwit verschijnen. Dit kan men echter alleen opsporen wanneer zeer gevoelige bepalingsmethoden worden gebruikt. Men meet dan hoeveel van het eiwit albumine in de urine zit. Het gaat hierbij om zeer geringe hoeveelheden albumine, in de orde van enkele milligrammen!! Dit noemt men 'microalbuminurie': het aantreffen van kleine hoeveelheden albumine in de urine. De functie van de nieren, gemeten aan de concentratie van afvalstoffen in het bloed, is op dat moment meestal nog goed: het kreatinine gehalte van het bloed, dat de arts zal laten meten als maat voor deze ontgiftingsfunctie van de nier, is normaal. Kreatinine is te beschouwen als een soort afvalstof; hoe hoger de afvalstof in het bloed, des te lager de afval-verwijderende functie van de nier.

2e stadium: meer eiwit
In het 2e stadium van nierbeschadiging neemt het verlies van eiwit in de urine verder toe; deze 2e fase treedt in wanneer men in de urine meer dan 200 mg albumine of totaal eiwit per liter kan aantonen; nog steeds weinig, maar voor iemand met diabetes al veel te veel. Deze hoeveelheden eiwit kan men met vrij simpele methoden aantonen zoals een speciaal urine teststrookje. De functie van de nieren zal nu stukje bij beetje minder worden. Dit kan men meten aan de hand van een geleidelijke stijging van het kreatinine gehalte van het bloed.

3e stadium: Verslechteren van de nierfunctie
Het 3e stadium is aangebroken wanneer de ontgiftende functie van de nieren minder dan 20% van normaal bedraagt. Er is dus ernstig verlies van de nierfunctie, en ten teken hiervan stijgt het kreatinine gehalte van het bloed verder.

Nierinsufficiëntie bij de kat

Geplaatst: 14 mar 2006, 21:13
door Jeanne
Leven met nierinsufficiëntie
Veel katten hebben last van een verminderde nierfunctie. Chronische
nierinsufficiëntie is zelfs de tweede meest voorkomende aandoening bij de kat. Gelukkig kan uw kat bij tijdige diagnose en met de juiste behandeling toch een prettig leven leiden. Daarom is het belangrijk dat een (oudere) kat regelmatig door de dierenarts wordt onderzocht.

De werking en functie van nieren
Nieren zorgen o.a. voor het reguleren van de vochthuishouding, het filteren van het bloed en het in evenwicht houden van de chemische samenstelling van het bloed. Als er nefronen (deze voeren de bovengenoemde taken van de nieren uit) van de nier uitvallen nemen andere het over. Daarom merken we niet onmiddellijk dat er verminderd nierfunctioneren is.

Afbeelding Doorsnede van een nier


Wat is nierinsufficiëntie
Naarmate de kat ouder wordt, neemt het aantal werkende neuronen af. Hierdoor hebben bijna alle oudere katten last van een verminderde nierfunctie. Ook andere factoren, zoals verwondingen, infecties, tumoren en aangeboren afwijkingen kunnen de werking van de nieren verstoren.

Chronische nierinsufficiëntie komt veel voor bij oudere katten (ouder dan zeven jaar) en is daar zelfs de belangrijkste doodsoorzaak. Maar nierfalen geeft pas symptomen wanneer meer dan 70% van de neuronen is aangetast!

De symptomen kunnen zijn:
Veel plassen en drinken, braken, zweertjes in de bek, minder eetlust, doffe vacht en slechte conditie, gewichtsverlies, lusteloos, diarree en bloedarmoede.
Het eerste symptoom dat vaak optreedt is veel plassen, omdat de nieren het vocht niet goed meer kunnen vasthouden. Daarom gaat de kat ook meer drinken.
De symptomen verergeren als de kat te weinig vocht opneemt. Er ontstaat niervergiftiging (ureumgehalte in het bloed stijgt), da kat wordt sloom en misselijk en gaat daarom braken. Hierdoor droogt hij nog meer uit.

Behandeling van chronische nierinsufficiëntie
Uw kat is voor de rest van zijn of haar leven nierpatiënt. De aandoening is namelijk niet te genezen, maar wel goed te behandelen. Met de juiste medicijnen (Fortekor) en een aangepast dieet kan uw kat een redelijk normaal, maar vooral prettig leven leiden.
Fortekor vetraagt de ontwikkeling van chronische nierinsufficiëntie en verlicht de symptomen. Met nierdieet (alleen bij de dierenarts verkrijgbaar in zowel blik- als droogvoer) in combinatie met Fortekor verbetert de levenskwaliteit van uw kat en wordt de levensverwachting langer.

Bron: http://www.dierenklinieklemmer.nl/page1 ... ieren.html

Acute nierinsufficientie bij de kat

Geplaatst: 01 mar 2007, 21:29
door Jeanne
dierenkliniek Causus
Westkerksestraat 20
8460 Oudenburg (Belgium) tel. 0032 (0)59 25 00 08 - fax. 0032 (0)59 25 04 48


Acute nierinsufficientie bij de hond en kat
inleiding
Acuut nierfalen wordt gekenmerkt door plotseling optredende dysbalansen in water- en electrolythuishouding en door ophoping van afbraakproducten van het eiwitmetabolisme.
Acuut nierfalen staat vrijwel nooit op zichzelf; het kan ontstaan tijdens de dracht, door overdoses van bepaalde medicijnen, of als posttraumatische of postoperatieve complicatie.
De laatste vorm is de meest indringende en kent de hoogste mortaliteit.
De doodsoorzaak wordt zelden toegeschreven aan de uremie op zich, maar eerder aan complicaties zoals infecties, stoornissen in de bloedstolling of cardiovasculaire storingen, de mate van katabolisme en de voedingstoestand van de hond of de kat.
De behandeling richt zich dan ook in eerste instantie op het terugdringen van de uremie.
Dieetmaatregelen zijn nog steeds onderwerp van discussie en bijzonder moeilijk te onderzoeken, mede omdat acuut nierfalen slechts deel uitmaakt van een complex geheel aan aandoeningen van diverse organen.

Symptomen
Over het algemeen begint acuut nierfalen met een fase waarin bijzonder weinig urine wordt gevormd, welke wordt gevolgd door een herstelfase met diurese van 0.25 - 3 l/dag.
Tijdens de eerste fase (oligurie) hoopt het lichaam afbraakproducten van de eiwitsynthese op alsmede water, kalium, natrium, anorganische zuren en fosfaat.
Levensbedreigende verschijnselen van acuut nierfalen zijn longoedeem, hyperkaliëmie en acidosis.
Dit wordt vaak verergerd door het optreden van sepsis. Stikstofrijke afbraakproducten kunnen in snel tempo ophopen ten gevolge van weefselafbraak bij trauma en infectie.
Tijdens de herstelfase zijn de niertubuli niet in staat om urine voldoende te concentreren, waarmee het risico bestaat op uitdroging, hypokaliëmie en/of hyponatriëmie.
Een belangrijk kenmerk van acuut nierfalen is het versnelde eiwitkatabolisme met daaraan gekoppeld de negatieve stikstofbalans.
Vaak ook treedt hyperglycemie op ten gevolge van insulineresistentie en is de gluconeogenese in de lever toegenomen.

Behandeling
Bij acuut nierfalen moeten naast de uremie ook de extra-renale problemen worden behandeld, bijvoorbeeld trauma en infectie. Vochtverlies dient snel te worden behandeld om zodoende necrosis van de tubuli te voorkomen.
Tijdens de oligurie fase wordt aan de patiënt een hoeveelheid vocht gegeven die overeenkomt met de hoeveelheid urine en ander vochtverlies van de voorafgaande dag plus 50 - 500 ml extra voor onzichtbare verliezen.
Niervervangende therapie dient zo snel mogelijk te worden ingesteld, met name bij katabole patiënten.
Relatief nieuwe ontwikkelingen op het gebied van behandeling van acuut nierfalen richten zich op de regeneratieve effecten van endocrien-metabole interventies; bijvoorbeeld toedienen van thyroxine, groeihormoon, insulin-like-growth factor (IGF-1).

BRON : © 2003 - dierenkliniek Causus - Oudenburg (Belgium) - info@causus.be - disclaimer

Chronische nierinsufficientie bij de kat

Geplaatst: 01 mar 2007, 22:03
door Jeanne
dierenkliniek Causus
Westkerksestraat 20
8460 Oudenburg (Belgium) tel. 0032 (0)59 25 00 08 - fax. 0032 (0)59 25 04 48



Chronische nierinsufficiëntie (CNI) komt veel voor bij oudere katten. Vroege diagnose is erg belangrijk voor de behandelingsstrategie. Zowel symptomatische als specifieke therapieën zijn noodzakelijk. Een speciaal dieet is dikwijls wenselijk. De prognose voor een kat met CNI is altijd ongunstig, maar wanneer er vroegtijdig ingegrepen wordt is het mogelijk om de patiënt geruime tijd in een bevredigende klinische toestand te houden.

1. Voorkomen
CNI wordt bij katten vaak gediagnosticeerd. Aangezien de nier een grote functionele reservecapaciteit bezit, wordt nierinsufficiëntie pas duidelijk in een later stadium.
Daarom raden wij hier, in dierenkliniek Causus aan om katten vanaf een leeftijd van zeven jaar een bloedonderzoek te laten doen. Vroegtijdige diagnose verhoogt de behandelingsmogelijkheden sterk .
Chronische nierinsufficiëntie is in tegenstelling tot acute nierinsufficiëntie een irreversibele ziekte waarbij het verlies aan nierfunctie, progressief verloopt.
De meeste katten sterven uiteindelijk ten gevolge van uremie

2. Functie van de nieren
Er zijn twee nieren die via de twee urineleiders (ureters) de urine naar de blaas brengen, vanuit de blaas vertrekt de urethra die doorheen de penis loopt.

Afbeelding
de normale ligging van de urinewegen in de buik
De nier zelf bevat een drietal zones, de cortex (schors), de medulla (merg) en het pelvis (nierbekken). Alle drie hebben ze een functie in het zuiveren van het bloed.

Afbeelding

De cortex, medulla en het pelvis zijn mooi te onderscheiden

Het bloed die toekomt in de nier via de hoofdcirculatie wordt gefilterd door een groot aantal nefronen. Een nefron is een filterapparaatje in de nier die bestaat uit de glomerulus, dalende buis, lis van henle, opstijgende buis en de verzamelbuizen . In de glomerulus worden de afvalstoffen (ureum, creatinine, eiwitten,…..) uit het bloed gehaald.

Afbeelding Afbeelding

Via een buizensysteem komt de urine in de verzamelbuizen en gaat zo via de ureters naar de blaas.

3. Symptomen van een kat met nierinsufficientieDe symptomen beginnen meestal heel discreet met wat meer drinken dan normaal en het haarkleed die niet meer zo mooi blinkt.

In een later stadium begint de hond echt meer te drinken (polydypsie) en te plassen (polyurie) dan normaal. De kat begint zijn gewicht te verliezen en in een later stadium krijgt hij last van braken en diarrhee.

In een terminaal stadium gaat de kat geen urine meer produceren en gaat sterven door een ureum vergiftiging.

4. Diagnose
De diagnose van nierinsufficientie is gemakkelijk te stellen. Aan de hand van de symptomen hebben we al een goede richtingsaanwijzer. Een bloedonderzoek en een urineonderzoek geven ons uiteindelijk uitsluitsel.

Bloedonderzoek
Gestegen Creatinine in het bloed is heel indicatief voor de filtratie capaciteit van de nieren. Ureum en Fosfor zijn ook twee parameters die een aanduiding kunnen geven dat we met een nierprobleem hebben te doen. Als deze twee ook gestegen zijn dan hebben we te doen met nierinsufficientie.

Urineonderzoek
Bij een urine onderzoek gaan we vooral naar de dichtheid van de urine kijken. Een gezonde kat kan gemakkelijk urine produceren met een dichtheid die hoger is dan 1.020 (dichtheid van water is 1.000). als de dichtheid van urine daalt dan wilt dit zeggen dat de nieren een onvermogen hebben om te concentreren.


De diagnose is natuurlijk belangrijk maar de preventie is nog belangrijker. Ieder jaar een bloed en urine onderzoek bij katten die ouder zijn dan 7 jaar is zeker geen overbodige luxe. Dit zit in dierenkliniek causus allemaal omvat in het seniorenpakket.

5. Behandeling

Eens de diagnose van chronische nierinsufficientie gesteld moeten we ons erbij neerleggen dat het om een progressieve ziekte gaat. De snelheid van de progressie kunnen we echter we beinvloeden. Door een aantal tools gaan we de snelheid van het aftakkelen van de nieren verminderen.

Hospitalisatie
We nemen gedurende 3 à 5 dagen Uw kat op in dierenkliniek causus. Gedurende die periode krijgt Uw kat vloeistof therapie, speciale voeding en medicatie. Deze zorgen hebben de bedoeling om de concentratie aan creatinine en ureum te doen dalen. Eens dat we deze twee parameters op een acceptabel niveau krijgen mag de hond naar huis met een aantal dieet en medicatiemaatregelen.

Medicatie
Er wordt een antibiotica therapie (Marbocyl, Synulox, Baytril,....) meegegeven voor de patienten die ook te kampen hebben met een infectie van de urinewegen.
Omdat de nieren het Vitamine C en het Vitamine B complex gewoon uitwassen gaan we deze twee soorten vitamines supplementeren (multivit comlpex).
Katten die braken, door te hoge ureumconcentraties krijgen de patienten maagzweren, krijgen cimetidine (tagamet®, 5-10 mg/kg/8 uur).
Om de eetlust te gaan stimuleren bij deze patienten geven we cyproheptadine HCl (periactin®).
Om de locale hypertensie thv de nieren te behandelen geven we vaatverwijderende middelen, zoals Fortekor®, deze hebben ook het voordeel dat ze vochtafdrijvend zijn.

Afbeelding

De actiepunten van Fortekor : Vasodilatie, Drukverlagend in de glomerulus, Eiwitverlies doen dalen, Nierklaring van creatinine en ureum stimuleren

Let wel, Uw dierenarts gaat beslissen wat nodig is voor Uw kat.

voeding
De bedoeling van een aangepaste voeding is er uiteraard voor te zorgen dat het ureum en creatinine zakt in de bloedbaan. Daarom moet de concentratie aan eiwit, fosfor en natrium aangepast zijn. Wij werken met Eukanuba Renal Formula als droogvoer of natvoer.

6. Vooruitzicht voor Uw kat.
Zoals boven beschreven is dit een progressieve ziekte. Vroeg of laat gaat Uw hond sterven aan te hoge concentraties aan Ureum en Creatinine in het bloed. Belangrijk is dat Uw kat, die lijdt aan CNI, op regelmatige tijdstippen komt om een bloed-en urine onderzoek te laten doen. Met deze regelmatige controles kunnen wij Uw kat constant bijsturen qua medicatie en voeding.

7. Preventie
Zoals eerder al vermeld is een bloed en urine onderzoek vanaf een leeftijd van zeven jaar geen overbodige luxe . Een aangepast seniorendieet vanaf zeven jaar is zeker aan te raden, de hoeveelheid eiwit die het dier nodig heeft vermindert dan snel .

De voeding die aan te raden is, is Eukanuba Restricted Calorie , die dan ook een lager eiwitgehalte bevat dan normaal.

BRON: © 2003 - dierenkliniek Causus - Oudenburg (Belgium) - info@causus.be - disclaimer

heeft je kat nierproblemen?

Geplaatst: 07 mar 2007, 19:37
door Jeanne
Bron: Weetjes over katten

Heeft je kat nierproblemen?
Er is de laatste tijd iets vreemds met je kat aan de hand. Haar vacht is dof, ze heeft weinig eetlust en ze drinkt en plast veel meer dan normaal. Meestal denkt men dat het om "evenwichtstoornissen" gaat, "aanstellerij", "eenzaamheid" want de kat gaat 's nachts b.v. heel erg huilen op verschillende tonen. Eigenlijk moet je al doorhebben dat ze tegen je zegt: "help me, ik ben aan het doodgaan..."

De dierenarts heeft je kat uitgebreid onderzocht en vastgesteld dat haar nieren slecht functioneren...

Leven met nierinsufficiëntie.
Veel katten hebben last van een verminderde nierfunctie. Chronische nierinsufficiëntie is zelfs de tweede meest voorkomende aandoening bij de kat. Gelukkig kan je kat bij tijdige diagnose en met de juiste behandeling toch een prettig leven leiden. Het is daarom belangrijk dat je kat regelmatig door een dierenarts wordt onderzocht.

De werking en functie van de nieren.
Nieren zijn van levensbelang. Ze zorgen onder meer voor het reguleren van de vochthuishouding, het filtreren van het bloed en het in evenwicht houden van de chemische samenstelling van het bloed. De duizenden nefronen waaruit de nieren bestaan, voeren tezamen deze filtrerende taken uit. Als nefronen uitvallen, nemen andere nefronen in eerste instantie hun functie over. Hierdoor merken we niet meteen dat er een verminderd nierfunctioneren is.

Wat is nierinsufficiëntie?
Naarmate je kat ouder wordt, neemt het aantal werkende nefronen af. Hierdoor hebben bijna alle oudere katten last van een verminderde nierfunctie. Deze vorm van chronische nierinsufficiëntie wordt ook wel chronische interstitiële nefritis genoemd. Ook andere factoren zoals verwondingen, infecties, tumoren en aangeboren afwijkingen kunnen de werking van de nieren verstoren. Chronische insufficiëntie komt veel voor bij oudere katten (ouder dan zeven jaar), waar het zelfs de belangrijkste doodsoorzaak is. Katten met een nierfalen vertonen echter pas symptomen wanneer meer dan 70% van de nefronen is aangetast! Het is daarom verstandig om je kat regelmatig te laten onderzoeken door de dierenarts. Op die manier kan nierinsufficiëntie tijdig worden vastgesteld.
Wat zijn de symptomen nierinsufficiëntie?

De volgende symptomen kunnen wijzen op nierinsufficiëntie:

* overmatig plassen
* overmatig drinken
* weinig eetlust
* doffe vacht
* slechte conditie
* gewichtsverlies
* braken
* zweertjes in de bek
* diarree
* lusteloosheid
* anemie (bloedarmoede)


Het eerste symptoom dat vaak als gevolg van nierinsufficiëntie optreedt, is veel plassen. Dit komt doordat de nieren het vocht niet meer goed kunnen vasthouden. Het vele plassen compenseert je kat door veel te drinken. Als je kat om een of andere reden te weinig vocht inneemt, verergeren de symptomen. Het ureumgehalte in het bloed stijgt (niervergiftiging) en je kat wordt hierdoor sloom en misselijk. Het gevolg is braken, waardoor je kat nog meer uitdroogt. Wanneer geen actie wordt ondernomen, is de kans groot dat je kat op korte termijn zal sterven. Anemie wordt veroorzaakt door een tekort aan een hormoon dat in de nieren wordt aangemaakt. Het hormoon zet het beenmerg aan tot de productie van rode bloedcellen. Een tekort aan dit hormoon als gevolg van falende nieren resulteert in een tekort aan rode bloedcellen en dus in anemie. Je kat verzwakt hierdoor en heeft minder uithoudingsvermogen.

Is chronische nierinsufficiëntie te behandelen?
Je kat is voor de rest van haar leven nierpatiënt. Chronische nierinsufficiëntie is namelijk niet te genezen. Het is echter wel goed te behandelen! Met de juiste medicijnen en een aangepast dieet kan je kat een normaal leven leiden.

Wat doet de behandeling voor mijn kat?
De behandeling vertraagt de ontwikkeling van chronische nierinsufficiëntie en verlicht de symptomen die als gevolg van deze ziekte optreden. Hierdoor verbeteren de levensverwachting én de levenskwaliteit van je kat.

Je merkt snel veranderingen:

* meer eetlust
* gewichtstoename
* glanzende vacht
* minder plassen
* minder dorst
* betere conditie (actiever)


Bovenstaande is een bijdrage van Novartis, Animal Health Benelux

Chronisch nierfalen bij de kat en de hond

Geplaatst: 23 okt 2007, 22:24
door Jeanne
Chronisch nierfalen is een aandoening die we vooral bij de oudere kat en in een wat mindere mate bij de oudere hond zien. De therapie is erop gericht de nieren zo min mogelijk te belasten en de overgebleven functie te optimaliseren.

Hoe werken de nieren?
Net als de mens hebben honden en katten twee nieren. De belangrijkste functie van de nieren is het filteren van het bloed, waardoor de afvalstoffen uit het lichaam verwijderd worden. Ze vormen de urine. Ze doen dit m.b.v. ontelbare kleine filtertjes, de nefronen, die de afvalstoffen uit het lichaam laten verdwijnen in de urine. Nieren hebben een grote reservecapaciteit.

Afbeelding

Wat is chronisch nierfalen?
Pas als meer dan 2/3 van de nieren niet meer functioneert zullen er klinische verschijnselen zichtbaar worden en spreken we van nierfalen. Vaak is de achteruitgang van de nierfunctie al maanden of jaren aan de gang. We zien nierfalen meestal bij oudere katten. Vaak is de oorzaak onbekend. De symptomen kunnen o.a. zijn: sloomheid, minder eten, vermageren, braken, veel drinken en plassen en een slechtere vacht (opstaand, minder glanzend, klitten).

Hoe stellen we nierproblemen vast?
De basis van nieronderzoek is bloedonderzoek. Aanvullend kunnen we andere bloedbepalingen uitvoeren (bijvoorbeeld bepaalde elektrolyten en/of schildklierfunctie). Ook bloeddrukmeting en echografie van de nieren kunnen een aanvullende functie hebben in de diagnostiek van nierproblemen.

Bij het bloedonderzoek bepalen in principe 2 parameters in het bloed:
• Ureum is een maat voor de hoeveelheid afvalstoffen.
• Creatinine is een maat voor de nierbeschadiging.


Wist u dat we tegenwoordig nierfalen al in een vroeg stadium kunnen ontdekken door een urinetest?

Wat kunnen we eraan doen?

Afhankelijk van de bloeduitslag zullen we een aantal stappen ondernemen.

Infuus
Bij een hoog ureumgehalte zullen we de nieren 3 dagen spoelen. Dit zorgt vaak voor een aanzienlijke daling van het ureumgehalte waardoor de hond of kat zich weer lekkerder voelt. Infuus kan gegeven worden onder de huid of direct in de bloedbaan. Ook het creatinine gehalte kan dalen na infuus.

Aangepaste voeding
Nierdieet zorgt ervoor dat de nieren minder snel achteruit gaan en de kwaliteit van leven verbeterd wordt. Uit onderzoek is gebleken dat met niervoeding katten 2 jaar langer leven dan zonder niervoeding! Niervoeding is een complete voeding die een speciale eiwitbron en een laag fosforgehalte bevat. Daardoor wordt de nier minder belast. Het beste is om deze voeding levenslang te geven.

Medicatie
Bepaalde medicijnen geven de nieren ondersteuning. Fortekor® geeft een verbeterde doorbloeding van de nieren, waardoor de filterfunctie langer behouden blijft. Fortekor® zal levenslang gegeven moeten worden. Soms moeten nog andere medicijnen gegeven worden.

Wat zijn de vooruitzichten?
Helaas wordt de nieren niet meer beter. Maar we kunnen er wel voor zorgen dat uw huisdier een goed leven krijgt! De prognose is onder andere afhankelijk van het ureumgehalte na 3 dagen infuus en medicatie. Het is lastig te voorspellen hoe lang de functie van de nieren voldoende zal blijven. Wel weten we dat de achteruitgang van de nierfunctie geremd kan worden met de juiste behandeling en dat uw huisdier dan nog jaren een goede kwaliteit van leven kan hebben!

Het is bovendien goed om op regelmatige basis de nierfunctie te blijven controleren om de therapie daar waar nodig bij te sturen.

Bron: http://www.heusdenenaltena.nl/adviesbri ... en-kat.pdf

chronische nierinsufficiëntie

Geplaatst: 02 dec 2007, 00:37
door Jeanne
Nierfalen
Nierfalen kan zowel acuut als chronisch zijn. De meest voorkomende vorm is chronisch nierfalen (CNF), wat vooral bij oudere honden en katten wordt gezien. Bij katten is het zelfs de tweede meest voorkomende aandoening op oudere leeftijd. Bij CNF treedt een voortschrijdende, onherstelbare verslechtering van de nierfunctie op. De combinatie chronisch en acuut nierfalen komt ook vaak voor. Gelukkig kan uw dier bij een tijdige diagnose en met de juiste behandeling toch een prettig leven leiden. Daarom is het belangrijk dat een (oudere) hond of kat regelmatig door de dierenarts wordt onderzocht.

Hoe werken de nieren?
Afbeelding
Net als de mens hebben honden en katten twee nieren. De belangrijkste functies van de nieren zijn: het filteren van het bloed, waarbij de afvalstoffen uit het lichaam verwijderd worden via de urine, het reguleren van de electrolyten- en mineralengehalten en het produceren van hormonen.
Ze doen dit m.b.v. ontelbare kleine filtertjes, de nierlichaampjes of nefronen. Als er nefronen van de nier uitvallen nemen andere het over. Door deze grote reservecapaciteit merkt men niet onmiddellijk dat de nierfunctie verminderd is. Pas als meer dan 2/3 van de nieren niet meer functioneert, zullen er klinische verschijnselen zichtbaar worden en spreken we van nierfalen. Vaak is de achteruitgang van de nierfunctie al maanden of jaren aan de gang. Een chronische ontsteking in de nieren kan leiden tot de vorming van littekenweefsel, dat samen trekt en zorgt voor zogenaamde ‘schrompelnieren’.

Oorzaken
Er zijn veel oorzaken van nierfalen bekend, zoals bacteriële, virale en protozoaire infecties, nierstenen, aangeboren en/of erfelijke aandoeningen, tumoren, een afwijkende bloeddruk (door bijvoorbeeld uitdroging of trauma), ziektes elders in het lichaam (zoals hormonale aandoeningen), vergiftigingen (onder andere door antivries, druiven en rozijnen) en bepaalde medicijnen, zoals enkele antibiotica en pijnstillers. Een te hoog gehalte aan fosfor, eiwit en/of natrium in de voeding kan het voortschrijden van nierfalen versnellen. Er zijn echter veel dieren met nierfalen waarbij de oorzaak van het probleem niet meer kan worden vastgesteld.
Bij verschillende rassen is er een erfelijke aanleg voor de ontwikkeling van nierziekten op jonge leeftijd. Dit zijn o.a. de Beagle, Cairn Terriër, Shih Tzu, Cocker Spaniël en Dobermann Pincher. Gevoelige kattenrassen zijn o.a. Abessijnen, Maine Coons, Burmezen en Siamezen.

Symptomen
Afbeelding
De verschijnselen van nierfalen kunnen zijn:
• Veel drinken en veel plassen;
• Sloomheid;
• Braken;
• Verminderde eetlust, vermageren;
• Zweren in de bek, stinkende adem;
• Doffe vacht en slechte conditie;
• Bloedarmoede.

Diagnose
De diagnose kan worden gesteld op basis van bloed- en urineonderzoek. In het bloed worden de ureum- en creatitininewaarden bepaald. Aanvullend kunnen er andere bloedbepalingen uitgevoerd worden, zoals bepaalde elektrolyten en/of schildklierfunctie. In de urine wordt gekeken naar de mate van concentratie en teveel verlies van eiwit. Ook bloeddrukmeting en echografie van de nieren kunnen een aanvullende functie hebben in de diagnostiek van nierproblemen.

Behandeling
De therapie is erop gericht de patiënt klachtenvrij te krijgen, de nieren zo min mogelijk te belasten en de overgebleven functie te optimaliseren. De behandeling is maatwerk en wordt afgestemd op het individuele dier. Afhankelijk van de onderzoeksuitslagen kunnen er een aantal stappen ondernomen worden. Het effect van de therapie moet altijd gecontroleerd worden.

Infuus
Een patiënt met nierfalen plast meer omdat de nieren niet meer goed kunnen concentreren, daarbij moet ter compensatie ook meer gedronken worden. Als er minder gedronken dan geplast wordt droogt het dier uit en voelt hij zich beroerd, een infuus doet in dat geval vaak wonderen. Bij licht uitgedroogde dieren is een onderhuids infuus vaak voldoende. Bij zieke dieren wordt veel (en langdurig) infuus gegeven in de hoop dat hierdoor toch nog veel giftige stoffen het lichaam verlaten, dit noemt men geforceerde diurese. Hiervoor moet het dier vaak enkele dagen opgenomen worden

Aangepaste voeding
Afbeelding
Een nierdieet is de basis van de behandeling van een patiënt met nierfalen. In eerste instantie is het belangrijk dat een dier weer wil eten en zich beter voelt, is dat het geval dan kan geleidelijk overgegaan worden op het speciale dieet. Het nierdieet is een compleet voer met een verlaagd eiwit- en fosfaatgehalte, waardoor er minder afvalstoffen ontstaan en de nieren minder belast worden. Sommige dieren weigeren echter dit voer te eten, in die situatie kan het effect van een dieet deels worden overgenomen door het geven van een fosfaatbinder.

Medicatie
Er zijn verschillende medicijnen die een nierpatiënt kunnen ondersteunen, welke patiënt wat krijgt verschilt per individu. Zo kunnen antiparasitaire middelen, antibiotica, fosfaatbinders, kaliumsupplementen, antibraakmiddelen, maagzuurremmers, bloeddrukverlagende middelen en/of ACE-remmers gegeven worden.

Prognose
De prognose van een dier met nierfalen verschilt sterk. In het slechtste geval komt de patiënt te overlijden. Bij acuut nierfalen kan volledig herstel optreden. De hoogte van de bloedwaarden zegt bij acuut verslechterde dieren niets over de prognose, bij chronisch (en stabiel) nierfalen kan dit wel een indicatie van de vooruitzichten geven. Hierbij spelen ook de bloeddruk en de hoeveelheid eiwit in de urine een rol. In veel gevallen is nierfalen een chronische progressieve ziekte, de ziekte gaat niet meer weg een wordt langzamerhand steeds erger. De dierenarts zal ernaar streven uw huisdier een zo goed mogelijk leven te geven en dit zo lang mogelijk te laten duren.

Bron: http://www.deklompdierenartsen.nl/pages ... NaNgfSeaRa

dap Wilhelminapark

Geplaatst: 03 dec 2007, 00:34
door Jeanne
Bron: dap Wilhelminapark

Chronisch nierfalen kat
Nierproblemen bij oudere katten

Een veel voorkomende ziekte bij de oudere kat is chronisch nierfalen. Wat de oorzaak is van het nierfalen is meestal niet meer te achterhalen. Omdat de nieren een enorme reservecapaciteit hebben, ontstaan pas klachten als 80% van de nierfunctie verloren is. Door ontstekingsreactie in de nieren ontstaat er bindweefsel en dit zal de nieren doen samentrekken, verschrompelen. Er wordt ook wel van een schrompelnier gesproken bij chronisch nierfalen.

Afbeelding

Wat kunnen we zien aan een kat met nierfalen?
* verminderde eetlust doordat het lichaam zichzelf vergiftigt. Maagzweren (= ulcera) ontstaan in het maagslijmvlies.
* vermageren doordat er minder eetlust aanwezig is en de kat eiwit verliest via de nieren.
meer drinken en plassen ten gevolge van vochtverlies via de nieren.
* uit de bek stinken doordat afvalstoffen via het speeksel uitgescheiden worden. Zweren (= ulcera) ontstaan in het slijmvlies van de mond.
* overgeven en/of diarree doordat het lichaam zichzelf vergiftigt. Normaal worden deze giftige stoffen door de nieren uitgescheiden.
* uitdroging ondanks dat hij of zij veel drinkt. Dit kun je testen door de "turgor" te bepalen. Als je de huid optrekt en deze loslaat dan blijft de huid in een plooi staan. Als dit gebeurt dan is de kat uitgedroogd.
* lusteloosheid en zwakte door uitdroging en minder rode bloedcelaanmaak door de nieren. Ook zie je bloedverlies uit mond en maagzweren.
* slechte vacht door zich niet meer verzorgen.
* stram lopen door pijnlijke botten

Het is niet normaal als een kat meer drinkt dan vroeger,
het is juist normaal als je je kat bijna nooit ziet drinken.


Nierfalen ontstaat geleidelijk en neemt meestal een aantal weken tot maanden in beslag waarbij de eigenaar bepaalde klachten gaan opvallen.

Wanneer uw kat een of meerdere klachten heeft is het verstandig uw kat door een dierenarts na te laten kijken. Deze kan de kat onderzoeken en indien nodig aanvullend onderzoek doen. Meestal zijn er meerdere onderzoeken nodig om een goed beeld te krijgen van de ernst van het nierfalen en de prognose.

Diagnose van chronisch nierfalen bij de kat

Het onderzoek van een oudere kat die verdacht is van nierfalen omvat een aantal punten:

Lichamelijk onderzoek:
Allereerst wordt een lichamelijk onderzoek uitgevoerd waarbij we met name kijken naar het gewicht, de vachtconditie, de turgor, de slijmvliezen en de hartfrequentie.

Urineonderzoek
Een belangrijk onderdeel van het onderzoek is het urineonderzoek waarbij naar een aantal punten wordt gekeken.

* De urine van een kat met nierfalen heeft meestal een laag soortelijk gewicht (lager dan 1.015 normaal is 1.030-1.050) en is dus te waterig.
Afbeelding
* Bij nierfalen kan er zoveel nierschade zijn dat er eiwit in de urine komt doordat de nieren eiwitmoleculen doorlaten terwijl ze dit normaal gesproken niet doen (te vergelijken met een kapot theezeefje) De hoeveelheid eiwit in de urine kan in een laboratorium bepaald worden en is een indicatie voor de ernst van het nierfalen. Hoe hoger de hoeveelheid eiwit in de urine hoe ernstiger het nierfalen. Eiwit in de urine verergert het nierfalen en daardoor is het dus erg belangrijk om dit regelmatig te controleren.
* Bacteriologisch onderzoek van de urine. Omdat nierfalen vaak gepaard gaat met een urineweginfectie is het belangrijk om een bacteriologisch onderzoek van de urine te laten doen. Opvallend is dat katten van zo'n urineweginfectie meestal geen klachten hebben. Het is belangrijk om een bacteriële infectie te behandelen om verergering van het nierfalen te voorkomen.

Bloedonderzoek
Hierna wordt bloed afgenomen van de kat. Door middel van bloedonderzoek kan iets gezegd worden over de nierfunctie. Omdat er door de verminderde nierfunctie allerlei andere problemen kunnen ontstaan is het belangrijk om ook hier naar te kijken. Een kat die verdacht is van een nierprobleem krijgt daarom een uitgebreide check waarbij wordt gekeken naar ureum, kreatinine, natrium, kalium, fosfaat, calcium en de Hematocriet (= aantal rode bloedcellen)

Bloeddrukmeting:
Als laatste onderdeel van het onderzoek wordt de bloeddruk gemeten.
Afbeelding

Een kat met nierfalen heeft een grotere kans op hypertensie (hoge bloeddruk). De reden hiervan is onduidelijk. Een hoge bloeddruk kan de oorzaak zijn van het nierfalen maar een kat met nierfalen kan ook een hoge bloeddruk ontwikkelen. Daarom is het belangrijk om de bloeddruk regelmatig te blijven controleren. Wanneer een kat een hoge bloeddruk heeft, is het dus belangrijk om dit te behandelen om verergering van het nierfalen te voorkomen.

Meestal merkt de eigenaar niet veel van de hoge bloeddruk. Pas in een laat stadium, wanneer er al veel schade is, komen er klachten zoals bloedingen in het netvlies, blindheid, hartproblemen en hersenbloedingen.
Afbeelding


Therapie van chronisch nierfalen bij de kat
De kat met chronisch nierfalen is voor de rest van zijn/haar leven nierpatiënt. Helaas is nierfalen niet te genezen en de behandeling van een nierpatiënt berust vooral op het voorkomen van verergering van het nierfalen. Daarbij voelen veel katten met nierfalen zich een stuk beter als we een deel van de klachten kunnen verminderen. De kwaliteit van leven wordt dus verbeterd.

Ernstig nierfalen: de kat eet niet meer en is apathisch
Indien de kat ernstige nierproblemen heeft dan nemen we de kat gedurende 3 a 4 dagen op in onze kliniek. In onze intensive care wordt de kat aan het infuus gelegd. Door de dialyse (= infuus) worden de slechte stoffen uit het lichaam gespoeld.

Afbeelding

Ook kunnen we dan dagelijks met bloedcontroles nakijken hoe de tekorten in het lichaam aangevuld kunnen worden. Onze assistentes zullen de kat optimaal behandelen zodat het aan het eten komt.

Tijdens deze dagen in de opname zorgen we door de behandeling dat we de kat:
* minder misselijk te maken: Cerenia injecties (antibraak middel) en Ranitidine (maagzuurremmer).
* de eetlust stimuleren: Vitamine B, Ipakitine en een paar keer per dag dwangvoeren.
* nierdieet = laag eiwit gehalte voer geven: voorkomen dat de nieren door eiwitten in het bloed belast worden.
* kalium tekort aanvullen: door injecties kaliumchloride en speciaal infuus (= Ringerslactaat).
te hoog fosfaat in het bloed verminderen door Ipakitine of Renalzin.
* ACE-remmers geven om de bloeddruk te verlagen en nierachteruitgang te voorkomen.
* De veel te hoge bloeddruk verlagen we met Amlodipine.
* Bloedarmoede afremmen door een anabool steroïd injectie.
* We voorkomen dat het infuus niet goed doorloopt met een speciale onderarmprothese.
Afbeelding

Slaat de behandeling altijd aan?
Helaas kan het zijn dat een nierpatiënt zo slecht is dat het infuus geen verbetering oplevert. We monitoren de kat gedurende de dagen in onze opname. Indien het uitzicht hopeloos is of de prognose slecht dan zullen we dit met u doornemen en is er helaas een advies voor euthanasie, omdat het dierlijden wordt.
Afbeelding

Als blijkt dat de behandeling aanslaat, we zien dit aan de bloedwaardes, dan kan uw kat naar huis met het speciale nierdieet en medicijnen. En kunnen we aan de hand van het laatste bloedonderzoek aangeven of er sprake is van een minder ernstig nierfalen.


Minder ernstig nierfalen: de kat eet nog en is nog attent en actief
Indien uw kat opgeknapt is na het infuus of uw kat is nog niet zo slecht dat we een infuustherapie adviseren dan kunnen we het thuis met speciaal nierdieet en medicijnen behandelen. De behandeling bestaat uit een aantal punten.

Meer laten drinken.
Een kat met nierfalen drinkt vaak wat meer dan anders maar om uitdroging te voorkomen en de nierdoorbloeding te verbeteren moeten we ze stimuleren om nog meer te drinken.

Een kat kan op een aantal manieren gestimuleerd worden tot meer drinken
* door stromend water aan te bieden (bijv. door drinkfonteintjes)
* door blikvoer met extra water te geven
* door de brokken te wellen in water

Eetlust stimuleren

Katten met nierfalen hebben vaak een verminderde eetlust door:
* Maagzweren of ulcera in de maag
* Bloedingen in de maag en de darmen uit de maagzweren
* Misselijk en braken door uremie (bloedvergiftiging)
* Constipatie (moeilijk poepen) door uitdroging

Hoe kunnen we katten stimuleren om meer te eten?
* Voeding verwarmen. katten vinden dit vaak lekkerder
* Maagzuurremmers (Ranitidine) zijn goed voor de maagproblemen
* Tegen de misselijkheid kan een antibraakmiddel (Cerenia) gegeven worden
* Laxeermiddelen (Laxatract) kunnen gegeven worden ivm de constipatie.
* De eetlust kan verhoogd worden met medicijnen (Periactin) en met vitamine B injecties.

Speciaal nierdieet
Om te zorgen dat er minder gifstoffen worden geproduceerd in het lichaam is het advies om een dieet te geven dat eiwitarm is en een laag fosfaatgehalte heeft. We adviseren het nierdieet K/D * van Hill's. Bewezen is dat katten die een nierdieet krijgen langer leven en de kwaliteit van leven verbeterd wordt.

ACE-remmers
ACE-remmers zijn medicijnen die de bloeddruk verlagen en die het eiwitverlies via de nieren verminderen. Hierdoor wordt het verergeren van het nierfalen geremd. Tevens voelen katten zich beter door het gebruik van ACE-remmers. We gebruiken Fortekor omdat deze ACE-remmer door de lever uitgescheiden wordt en niet door de nieren.

Fosfaatremmers
Katten met nierfalen kunnen een verhoogd gehalte aan fosfaat in het bloed hebben. Omdat dit schadelijk is voor de nieren en de maag moet dit behandeld worden. Met nierdieet wordt de opname van fosfaat al beperkt maar het kan nodig zijn om extra fosfaatremmers toe te dienen. Dit is meestal in de vorm van een poeder (Ipakitine) of vloeistof (Renalzin) dat dagelijks door het eten gegeven moet worden.

Kaliumtabletten
Afbeelding
Katten met nierfalen hebben vaak een tekort aan kalium in het bloed waardoor de kat zich sloom voelt en vaak slecht eet. Een kat met een sterk kalium tekort heeft een typische houding: een naar beneden gebogen kop. Het is onduidelijk of een tekort aan kalium het nierfalen heeft veroorzaakt of andersom. Wel is bekend dat een tekort aan kalium een verslechtering van de nierfunctie geeft. Het is daarom belangrijk om regelmatig kalium te controleren en zo nodig te behandelen met medicijnen.

Anabool steroïden
Katten met nierfalen kunnen door allerlei oorzaken bloedarmoede ontwikkelen. Het is belangrijk om dit regelmatig te controleren en zo nodig te behandelen.

Bloedrukmiddelen
Omdat nierfalen hypertensie kan geven en omdat een hoge bloeddruk het nierfalen verergert is het belangrijk om de bloeddruk regelmatig te controleren en indien nodig te behandelen. We geven hiervoor het medicijn Amlodipine.
Afbeelding



Controles

Nadat bij het eerste consult nierfalen is geconstateerd zal door ons, op grond van de klachten en de urine- en bloedonderzoeken, de kat worden ingedeeld in een gradatie van nierfalen (stadium 1 t/m stadium 4). Aan de hand hiervan wordt een behandelplan opgesteld.
Regelmatige controles zijn erg belangrijk om uw kat klachtenvrij te houden en eventuele complicaties of achteruitgang snel te ontdekken. We laten in onze kliniek laten de nierpatiënten na 1 maand op controle komen. Bespreken hoe het gaat met de kat, meten de bloeddruk en er zal opnieuw bloed worden afgenomen. Ook controleren we de urine. Als blijkt dat het goed gaat met de kat dan vinden de volgende controles om de 3 maanden plaats.

Wanneer de eigenaar zich zorgen maakt of de gezondheid van de kat gaat achteruit dan controleren we de kat uiteraard eerder.

Geplaatst: 07 feb 2008, 22:13
door Kibas
Zeer goede info over nierfalen, behandeling en mogelijke bijkomende ziekten is te vinden op http://www.felinecrf.org/treatments.htm
Het is een aanrader, waar ook dierenartsen nog een hoop van kunnen leren. Heldere info gebaseerd op vele onderzoeken. Het is Engelstalig.

Geplaatst: 21 mar 2008, 12:35
door wendymichelle
Kijk ook hier, onder "nieren en blaas", je kan er ook ons verhaal over Linus (2003-2007) lezen.

Nierfalen Algemeen (Kattensite)
Nierfalen bij de kat (Kattensite)

Cat Owner's Guide to Kidney Disease (filmpjes)

Geplaatst: 17 jul 2008, 00:29
door Jeanne

Schildklierproblemen en nierziekte

Geplaatst: 30 jan 2011, 21:45
door Jeanne
http://www.vin.com/proceedings/Proceedi ... &O=Generic

Schildklierproblemen in relatie met nierfuncties

http://www.vin.com/proceedings/Proceedi ... &O=Generic

behandelen van schildklier en nierziekte

Nierfalen en uraemie

Geplaatst: 05 feb 2011, 22:32
door Jeanne