Hoe test je de kat op Neuropathie
Geplaatst: 14 feb 2006, 01:01
(van de site: Diabetes bij katten - van Harm Knol)
Na ongeveer een jaar kreeg Max last van spierzwakte in zijn achterpoten. Hij kon de trap niet meer op komen, sprong niet meer op schoot, en hij moest om de twee meter gaan zitten. Wanneer hij stond, zakte hij gewoon door zijn achterpoten. Het bleek niet aan de spieren te liggen, maar aan de zenuwen. Vooral de lange zenuwen waren door de hoge bloedsuikerwaarden beschadigd. Dit staat bekend onder de naam Perifere Neuropathie. Er is een aantal test dat jezelf kan uitvoeren of er mogelijk sprake is van neuropathie.
Een daarvan gaat als volgt: Laat je kat normaal staan. Pak hem zo vast dat hij niets kan zien, en zet zijn achterpoot met de bovenklant op de grond. Dubbel dus, als het ware. Normaal moet je kat deze stand onmiddellijk corrigeren. Een vertraging duidt al op een afwijking.
Een ander test gaat zo: Til je kat zo vast dat hij niets ziet en met zijn achterpoten naar beneden bungelt. Wanneer je nu voorzichtig met de voorkant van de pootjes bijvoorbeeld een tafelbladrand raakt moet je kat onmiddellijk zijn pootjes òp de tafel zetten. Hier geldt hetzelfde, een vertraging duidt op een afwijking. Natuurlijk kan alleen de dierenarts de uiteindelijke diagnose stellen.
Hoewel het een algemeen bekende complicatie is van suikerziekte, ook bij mensen, is er weinig aan te doen. De dierenarts wist dus ook geen raad, en we dachten dat het afgelopen was.
Totdat ik (alweer) een artikel op het internet las over veganisten en vitamine B12, en nog een Amerikaanse site over een kat met soortgelijke problemen. De oplossing zou een speciale variant van vitamine B12 moeten zijn. Onze dierenarts verzekerde me dat zelfs grote doses B12 niet schadelijk zijn, en was zelf ook erg benieuwd of het zou werken. De aanschaf van methylcobalamine bleek nog wel een probleem ... nog nooit van gehoord en nergens te krijgen, ook niet bij de groothandel! Dan maar via de onuitputtelijke bron ... internet. Jawel, daar was het wel te krijgen, bij LEF, Life Extension Foundation. Dat is een bedrijfje dat vitamines en voedingssuplementen verkoopt aan gezondheidsfanatici.
Het duurde bijna 3 maanden voordat ik 3 potjes met 1 mg methylcobalamine pilletjes in huis had. Er zat bovendien een chemisch aardbeiensmaakje aan. Niet meteen de favoriete smaak van Max!
Voordat we Max B12 gaven zijn we eerst naar de dierenarts gegaan voor een nulcontrole, om zeker te stellen dat niet alleen wij de eventuele verbeteringen zouden zien.
Na drie dagen meenden wij die al te kunnen te bespeuren. Na een maand was het ergste over, en na drie maanden kon je het verschil met een gezonde kat niet meer zien. Ook de dierenarts stond versteld!
Sinds hij vitamine B12 slikt gaat het uitstekend met hem!
Na ongeveer een jaar kreeg Max last van spierzwakte in zijn achterpoten. Hij kon de trap niet meer op komen, sprong niet meer op schoot, en hij moest om de twee meter gaan zitten. Wanneer hij stond, zakte hij gewoon door zijn achterpoten. Het bleek niet aan de spieren te liggen, maar aan de zenuwen. Vooral de lange zenuwen waren door de hoge bloedsuikerwaarden beschadigd. Dit staat bekend onder de naam Perifere Neuropathie. Er is een aantal test dat jezelf kan uitvoeren of er mogelijk sprake is van neuropathie.
Een daarvan gaat als volgt: Laat je kat normaal staan. Pak hem zo vast dat hij niets kan zien, en zet zijn achterpoot met de bovenklant op de grond. Dubbel dus, als het ware. Normaal moet je kat deze stand onmiddellijk corrigeren. Een vertraging duidt al op een afwijking.
Een ander test gaat zo: Til je kat zo vast dat hij niets ziet en met zijn achterpoten naar beneden bungelt. Wanneer je nu voorzichtig met de voorkant van de pootjes bijvoorbeeld een tafelbladrand raakt moet je kat onmiddellijk zijn pootjes òp de tafel zetten. Hier geldt hetzelfde, een vertraging duidt op een afwijking. Natuurlijk kan alleen de dierenarts de uiteindelijke diagnose stellen.
Hoewel het een algemeen bekende complicatie is van suikerziekte, ook bij mensen, is er weinig aan te doen. De dierenarts wist dus ook geen raad, en we dachten dat het afgelopen was.
Totdat ik (alweer) een artikel op het internet las over veganisten en vitamine B12, en nog een Amerikaanse site over een kat met soortgelijke problemen. De oplossing zou een speciale variant van vitamine B12 moeten zijn. Onze dierenarts verzekerde me dat zelfs grote doses B12 niet schadelijk zijn, en was zelf ook erg benieuwd of het zou werken. De aanschaf van methylcobalamine bleek nog wel een probleem ... nog nooit van gehoord en nergens te krijgen, ook niet bij de groothandel! Dan maar via de onuitputtelijke bron ... internet. Jawel, daar was het wel te krijgen, bij LEF, Life Extension Foundation. Dat is een bedrijfje dat vitamines en voedingssuplementen verkoopt aan gezondheidsfanatici.
Het duurde bijna 3 maanden voordat ik 3 potjes met 1 mg methylcobalamine pilletjes in huis had. Er zat bovendien een chemisch aardbeiensmaakje aan. Niet meteen de favoriete smaak van Max!
Voordat we Max B12 gaven zijn we eerst naar de dierenarts gegaan voor een nulcontrole, om zeker te stellen dat niet alleen wij de eventuele verbeteringen zouden zien.
Na drie dagen meenden wij die al te kunnen te bespeuren. Na een maand was het ergste over, en na drie maanden kon je het verschil met een gezonde kat niet meer zien. Ook de dierenarts stond versteld!
Sinds hij vitamine B12 slikt gaat het uitstekend met hem!