Insulineresistentie, het belang vd organen & Prednisolon

Alle informatie over insuline en het gebruik ervan!
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Jeanne
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
Berichten: 16264
Lid geworden op: 18 sep 2005, 12:33
Locatie: Almelo - Mickey is over de Regenboogbrug maar kreeg ruim 8 jaar Caninsulin.
Contacteer:

Insulineresistentie, het belang vd organen & Prednisolon

Bericht door Jeanne »

Beste Suikerspinners,

Hier een tekstuele uitleg van insuline resistentie, het belang van de verschillende organen en Prednisolon.

Als eerst maar eens beginnen met insuline resistentie: Insuline resistentie is de onmogelijkheid van het lichaam om op insuline te reageren. De diabetes die hier door ontstaat noemt men Type 2 Diabetes (T2D). Vroeger heette dit ouderdom’s diabetes maar helaas door onze verkeerde, ongezonde levensstijl (veel en ongezond eten en niet bewegen) wordt de leeftijd van T2D steeds jonger. De eerste tieners met T2D zijn er al. Dit heeft dus alles te maken met overgewicht obesitas. Nou projecteren wij graag op onze huisdieren en ook hier is een sterke toename van overgewicht en je ziet de laatste jaren meer en meer campagne om er op te letten. Verkeerd eten is dus, te veel vet en te veel ENKELVOUDIGE suikers (glucose, dextrose ed ed). Dus rijst, pasta, brood ed zijn voornamelijk MEERVOUDIGE suikers en helemaal niet slecht!!!!! Ook niet voor je kat (en ook hond trouwens). Alle supermarkt blikvoer (netjes gezegd toch!) bevat ontzettend veel vet en enkelvoudige suikers (gelei!!!!). Maar verder met insuline resistentie. Er zijn helaas ook een aantal medicijnen die ook insuline resistentie veroorzaken. De beruchtste zijn de zogenaamde ontstekingsremmers, de glucocorticoiden, o.a. Prednisolon, Dexametason! Maar daar over later meer. Verder is het zo dat hoe ouder je wordt hoe meer insuline resistentie je ontwikkeld, ook onze katten.

Insuline resistentie is dus de onmogelijkheid van het lichaam om te reageren op insuline. Zoals je in FIGUUR 1 kan zien gebeurt dat al redelijk snel in de gehele ontwikkeling van resistentie en T2D. Het lichaam reageert hierop door meer insuline aan te laten maken door de eilandjes van Langerhans in de alvleesklier (pancreas). Je ziet dan ook dat als de insuline resistentie stijgt de bloed insuline concentratie toeneemt, FIGUUR 1. Wat je dus ziet is dat de bloed glucose (suiker) concentratie eigenlijk heel erg lang normaal blijft, wordt dus gereguleerd door de hoge insuline concentratie. Op een gegeven moment is de alvleesklier op/leeg en kan het niet meer aan. De eilandjes van Langerhans raken leeg en de bloed insuline concentratie daalt erg snel, FIGUUR 1, grijze gedeelte. Wat er dan gebeurt is het typische van T2D en de meest makkelijk te meten effect: de hyperglycemie, hoge bloed glucose concentraties. Dat zie je de effecten van drinken, plassen, lusteloosheid ed ed ed. Dus eigenlijk is de hyperglycemie een heel laat effect in de ontwikkeling van T2D. Het merendeel van onze Suikerspinners heeft dus al heel lang insuline resistentie voordat wij of de DA dat ontdekt heeft!!!!!!

Afbeelding

In deze fase zijn insuline injecties nodig om de glucose concentratie omlaag te brengen. Hoe eerder de T2D ontdekt wordt hoe beter de kansen zijn op remissies/honeymoon periodes, de aftakeling van de alvleesklier is nog niet zo erg en heeft dus nog wat reserves. Vaak is de insuline hoeveelheid ook erg laag. Andersom des te later het ontdekt wordt des te minder kans op remissie/honeymoon en zijn hogere (vaker) insuline injecties nodig.

Vaak lees je dat bij insuline resistentie glucose slecht opgenomen wordt in de spieren. Nou is dat wel zo maar is eigenlijk in het verloop van de insuline resistentie een heel laat effect zie FIGUUR 2. Tijdens de ontwikkeling van insuline resistentie/T2D is de lever het eerste orgaan welke resistent wordt, vervolgens vetweefsel en veel later de spieren.

Afbeelding

Lever: De lever maakt glucose (suiker) aan en zorgt voor een constante hoeveelheid glucose in het bloed als wij niet eten. De eerste insuline piek na een maaltijd zorgt er voor dat de lever zich uitschakelt en dus stopt met glucose uit te scheiden. Bij insuline resistentie blijft de lever glucose uitscheiden en samen met de glucose uit de voeding gaat de hoeveelheid in het bloed te veel omhoog. Dit wordt in het begin gewoon gecompenseerd door iets meer insuline aan te maken. Maar je kan je bedenken dat dit een cirkel is!!!

Vetweefsel: Vetweefsel is de opslag van energie voor het lichaam. Veel efficiënter dan glucose in de spieren! Dus tijdens een maaltijd wordt het vet uit de voeding opgeslagen in vetweefsel en als wij niet eten worden deze reserves aangesproken en worden vrijgemaakt uit het vetweefsel. Insuline zorgt er voor dat het vetweefsel vet gaat opslaan en niet meer vrijmaakt. Bij insuline resistentie wordt er dus minder opgeslagen en meer vrijgemaakt. Omdat bij de opslag van vet uit de voeding ook glucose nodig is wordt ook de opname van glucose in vetweefsel minder. Het te veel vrijgemaakte vet samen met het vet uit de voeding gaan naar de lever en zorgen daar voor te veel opslag en een vervetting van de lever wat ook weer leidt tot insuline resistentie van de lever.

Spieren: Normaal slaan de spieren glucose op in de vorm van glycogeen en tijdens beweging (sport) wordt dit gebruikt als energie bron. Onder normale omstandigheden is de opname van glucose in de spier niet erg groot maar tijdens sporten heel erg nodig. Omdat een kat van 4kg ongeveer bijna 2kg spier heeft is het natuurlijk wel een belangrijke bijdrage aan de totale lichaamsglucose opname! Maar zoals in FIGUUR 2 zie je dat de resistentie pas heel laat optreed. De insuline resistentie in de spier is dus minder opname van glucose en weinig opslag als glycogeen, dus geen reserve.

Om een voorbeeld te geven van de tijdslijnen. Als in een experimentele setting muizen maar ook mensen op een hoogvet dieet gezet worden (45% van de energie in de voeding komt uit verzadigd vet) zie je na 3 dagen al resistentie van de lever, na 1-2 weken insuline resistentie van het vetweefsel en pas na 10 weken een lichte resistentie van de spieren!!!

Prednisolon (een glucocorticoid) stimuleerd de gluconeogenese of te wel in normaal nederlands de glucose aanmaak! De lever is eigenlijk het enigste orgaan wat dit doet. Dus als de lever door prednisolon wordt aangewakkerd om meer te maken gaat de lever dit gebruiken om uit te scheiden richting het bloed. Wat er op cel niveau gebeurt is dat het eiwit wat verantwoord is voor de aanmaak van glucose heel erg veel aangemaakt wordt. Normaal zou zorgt insuline dus dat dit eiwit (enzym) geremd wordt zodat de glucose aanmaak minder wordt en dus de lever minder glucose uitscheidt! Dit is eigenlijk ook de belangrijkste eerste taak van insuline (na een maaltijd) de lever uitzetten omdat er glucose komt uit de darm dus de lever is niet meer nodig!! Maar doordat er dus heel veel eiwit is wat glucose aanmaakt is er dus meer insuline nodig om het stil te leggen. Dus de lever is al insuline resistent zoals dat heet. Zoals in FIGUUR 3 gezien kan worden, 1 week behandeling met Predisolon (oraal) geeft dus al een hele snelle en sterke lever insuline resistentie! Langere behandelingsperiodes geven natuurlijk nog meer insuline resistentie ook bij lagere dosis.

Afbeelding

Een tweede probleem is dat er zoveel glucose aangemaakt wordt dat de lever dat er eigenlijk niet eens allemaal kan uitscheiden. Dus de lever is niet gek en gaat dit omzetten in vet, veel efficienter en minder schadelijk dan hoge hoeveelheden glucose. Maar dat geeft een tweede probleem. Te veel vet in de lever zorgt voor een nog slechter effect van insulin op de lever dus nog meer insuline resistentie.

Dus tot nu toe hebben we een lever die veel te veel glucose aanmaakt, uitscheidt en omzet in vet. En dus een insuline resistente lever. Maar helaas er is nog 1 bijeffect van prednisolon of alle glucocorticoiden eigenlijk, het maakt vetweefsel ook insuline resistent. Dus nu hebben we al twee organen die insuline resistent zijn, de lever en het vetweefsel. Dus stap 2. Het lichaam ziet dit en denkt ik moet meer insuline aanmaken want ik wil niet dat glucose zo hoog wordt. Dus dat gebeurt ook. De alvleesklier gaat meer en meer insuline aanmaken en uitscheiden. Wat je ook ziet is dat eigenlijk glucose in het bloed aardig normaal blijft tot licht verhoogd. De alvleesklier maakt zoveel aan dat het nog goed gereguleerd wordt. Maar dat kan niet oneindig doorgaan. De alvleesklier raakt leeg en dan zie je het voor je, de lever blijft aanmaken, vet neemt minder op en er steeds minder insuline om het te compenseren!!! Dus hyperglycemie met alle verschijnselen, drinken, plassen etc etcetc. Dus zoals jullie zien is hyperglycemie een laat verschijnsel en dan heb je pas diabetes en dus eigenlijk Type 2 diabetes (vroeger ook wel ouderdoms diabetes genoemd = verkeerd!!!). Dus dat de alvleesklier leegloopt is allemaal secundair aan de insuline resistentie van de lever en vetweefsel en tevens door de hoge vetten in het bloed (maar dat wil ik ook nog wel eens uitleggen...???).

Maar waarom dan behandelen met insuline als prednisolon al lang gestopt is? Nou heel simpel eigenlijk. Het effect van prednisolon duurt heel erg lang, dus de lever is vet en wordt wel steeds minder vet en gaat wel wat beter reageren op insuline maar blijft resistent. Vetweefsel wordt eigenlijk wel weer normaal maar vooral de alvleesklier is leeg en regenereerd (vernieuwd) heel langzaam of helemaal niet (remmissie, honeymoon etc). Dus het lichaam heeft gewoon insuline nodig omdat het lichaam dat zelf niet meer voldoende aanmaakt en dit waarschijnlijk ook nooit meer voldoende kan aanmaken!?

Ik hoop dat dit wat duidelijkheid toevoegt aan de onduidelijkheid rond insuline resistentie, Type 2 Diabetes en prednisolon...? Als er verdere vragen zijn zal ik dat graag beantwoorden. Ik zal nog mooie grafiekjes maken zodat jullie de tijdslijnen ook wat duidelijker zien!

Groet en poot van Tijger,
Peter
Gebruikersavatar
Jeanne
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
Berichten: 16264
Lid geworden op: 18 sep 2005, 12:33
Locatie: Almelo - Mickey is over de Regenboogbrug maar kreeg ruim 8 jaar Caninsulin.
Contacteer:

Insuline resistentie 2

Bericht door Jeanne »

geplaatst: 6 april 2006
Insulineresistentie: Acht praktische vragen over insulineresistentie

Professor Guy Rutten, hoogleraar Diabetologie in de Huisartsgeneeskunde en verbonden aan het Universitair Medisch Centrum in Utrecht, geeft antwoord.

Wat is insulineresistentie?
“Iedereen heeft insuline nodig om glucose uit het voedsel te kunnen opnemen en naar de cellen te transporteren. Als je insulineresistent bent, moet je lichaam meer insuline aanmaken om hetzelfde effect te bereiken. De voorraad is dus sneller uitgeput. Insulineresistentie is geen ziekte. Het is een proces in het lichaam dat uiteindelijk ziektes kan veroorzaken: type 2 diabetes én hart- en vaatziekten.”

Waardoor word je insulineresistent?
“De belangrijkste oorzaak van insulineresistentie is overgewicht. Hoe dikker je bent, hoe groter de kans dat je insulineresistent bent.”

Hoe weet je dat insulineresistent bent?
“Je kunt niet meten of je insulineresistent bent. De insulinespiegels zijn namelijk bij iedereen anders. Het is niet vast te stellen met welke insulinespiegels je insulineresistent bent. Wat voor de één een goede hoeveelheid insuline is, is voor de ander al veel te hoog. Maar als je te dik bent een hoge bloeddruk hebt, of als je te dik bent en diabetes hebt, kun je ervan uitgaan dat de kans groot is dat je insulineresistent bent.”

Hoe erg is het om insulineresistent te zijn?
“Dat is behoorlijk erg. Insulineresistentie is namelijk gevaarlijk, omdat het de kans op hart- en vaatziekten vergroot. De kans daarop is zo groot omdat je naast insulineresistentie vaak tegelijkertijd ook last hebt van een hoge bloeddruk, overgewicht en diabetes. Dat zijn onafhankelijk van elkaar allemaal risicofactoren voor hart- en vaatzieken. Veel mensen denken bij diabetes nog steeds alleen aan problemen met het opnemen van glucose, niet aan de gevaren voor het hart. Ook huisartsen zijn zich daar nog te weinig van bewust. Wat mij betreft geldt: ‘Diabetes: hou je hart vast’.”

Leidt insulineresistentie altijd tot diabetes?
“Insulineresistentie is een glijdende schaal. Het lichaam heeft steeds meer insuline nodig om hetzelfde effect te bereiken. In het eerste stadium zijn de insulinespiegels steeds hoog. Dan wordt het lichaam steeds ongevoeliger voor insuline, het wordt steeds moeilijker om glucose op te nemen. Als dat een tijd duurt, kan type 2 diabetes de volgende fase zijn. Overigens krijg je niet alleen diabetes van insulineresistentie, ook de alvleesklier werkt niet meer goed als je diabetes ontwikkelt. Insulineresistentie hóeft niet tot diabetes te leiden. Elk lichaam is verschillend. Je kunt niet van tevoren voorspellen hoe een lichaam reageert op overgewicht. De één krijgt diabetes van insulineresistentie, de ander ontwikkelt hart- en vaatziekten en bij de derde gebeurt er niets. Het is ook afhankelijk van je erfelijke aanleg. Je kunt het vergelijken met roken. Iedereen weet dat de kans dat je longkanker krijgt groter wordt als je rookt. Toch kennen we ook allemaal opa’s van 96 die een pakje per dag roken zonder één probleem. Mensen zijn nu eenmaal geen machines die allemaal hetzelfde reageren. Dat geldt ook voor insulineresistentie. De kans op het ontstaan van ernstige complicaties bij insulineresistentie is groot. Maar je weet nooit zeker welke gevolgen het voor jou zal hebben.”

Is iemand die diabetes heeft altijd insulineresistent?
“Van de mensen met type 2 diabetes is ongeveer tachtig procent insulineresistent. Zij hebben overgewicht, waardoor eerst insulineresistentie en later diabetes is ontstaan. De overige twintig procent die niet insulineresistent is, heeft geen overgewicht. Bij hen is de alvleesklier niet slechter gaan functioneren door overgewicht, maar door andere factoren, bijvoorbeeld erfelijke aanleg.De oorzaak van type 1 diabetes is geen insulineresistentie, maar een niet werkende alvleesklier. Mensen met type 1 diabetes zijn dan ook niet insulineresistent.

Kun je insulineresistent worden van insuline spuiten?
“Nee. Insulineresistentie ontstaat doordat het lichaam meer insuline nodig heeft, niet doordat je insuline spuit.”

Kun je insulineresistentie genezen of voorkomen?
“Er is eigenlijk maar één antwoord op deze vraag: afvallen, afvallen, afvallen. Insulineresistentie is nog lange tijd een keerbaar proces, zelfs als je al diabetes hebt. Als je afvalt, kan de insulineresistentie weer verdwijnen. Zelfs als je al type 2 diabetes hebt, kan afvallen in het begin nog wel eens helpen. We weten steeds beter dat overgewicht echt slecht voor de gezondheid is. Het vergroot de kans op allerlei vervelende en dodelijke aandoeningen. Niet iedereen realiseert het zich, maar te dik zijn is gevaarlijk.”

www.dvn.nl (in cache na gezocht te hebben op insulineresistentie)
Gebruikersavatar
Jeanne
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
...VETERINAIR... ....DIABETES..... ...CONSULENT...
Berichten: 16264
Lid geworden op: 18 sep 2005, 12:33
Locatie: Almelo - Mickey is over de Regenboogbrug maar kreeg ruim 8 jaar Caninsulin.
Contacteer:

Insuline resistentie 3

Bericht door Jeanne »

geplaatst: 10 april 2006 van Peter Voshol van Tijger

Insuline resistentie!

Ik heb in een eerder schrijven wat uitgelegd over de verschillen in insuline gevoeligheid/resistentie in verschillende organen als de lever, vetweefsel en spieren. Ook heb ik wat uitgelegd over het ontstaan van insuline resistentie door zogenaamde glucocorticoiden (Prednisolon/prednison, dexametason etc).

In dit kleine stukje wil ik insuline resistentie nog iets beter uitleggen. Ik denk dat dit een heleboel kan toevoegen aan het begrip bij de behandeling van onze suikerspinners.

In de figuur zien we de blauwe lijn. Dit is het effect van een verhoging van de insuline concentratie in het bloed. Het effect is even arbitraire genomen, glucose opname in de spier of vermindering van glucose aanmaak door de lever maakt niet uit: een effect van insuline op een willekeurig orgaan. Je ziet dus als de insuline hoeveelheid stijgt, het effect groter wordt. Op den duur kan het effect niet meer groter worden en dit is dan dus het maximale effect van insuline.
Bij insuline resistentie zien we eerst (pijl 1) een verschuiving van de lijn naar rechts (roze lijn). Dit geeft dus aan dat er MEER insuline nodig is om een effect te veroorzaken. Tevens zien we ook dat de hoogte van de lijn wel gelijk wordt. Dus nog steeds wordt het maximale effect gehaald.
Bij zeer ernstige insuline resistentie zien we niet alleen een verschuiving naar rechts maar ook een verlaging van het maximale effect, pijl 2, gele lijn. Dus er is nog meer insuline nodig voor een effect maar de hogere hoeveelheid insuline haalt niet meer het maximale effect.

Afbeelding

Hopelijk hebben jullie nu nog meer inzicht in wat insuline resistentie is en wat de gevolgen kunnen zijn. In het geval van zeer ernstige insuline resistentie (gele lijn) als dit zo is bij alle belangrijke organen is het dus haast onmogelijk om een hypoglycemie te veroorzaken door te veel insuline te injecteren.
Gelukkig komt deze zeer ernstige vorm van insuline resistentie heel weinig voor en zijn de meeste katten (en mensen) heel goed in te stellen op insuline injecties.
Deze ernstige vorm is helaas wel sneller mogelijk bij het gebruik van die vervelende (door de bijwerkingen) glucocorticoiden. Dit laatste zeker bij te zware katten (en mensen) en langdurig gebruik.

Hopelijk weer een nuttige toevoeging aan onze algemene kennis over onze Suikerspinners!

Met vriendelijke groet,

Peter

PS: Insuline resistentie door te veel insuline injecteren is eigenlijk een verkeerde term. Dit komt eigenlijk voort uit het Somogyi-effect. Het is dus een verdediging van het lichaam, hypo’s zijn erg schadelijk voor de hersenen. Dus tijdelijk zal het lichaam zich insuline resistent maken door het tegenovergestelde van insuline te doen (onder andere met behulp van een ander hormoon glucagon)! Meer glucose maken en uitscheiden door de lever, minder opnemen in vetweefsel en spier. Dit allemaal om de hersenen te beschermen! Is dus ook van zeer tijdelijke aard.
Gebruikersavatar
pjvoshol
kattenvriend
kattenvriend
Berichten: 49
Lid geworden op: 18 feb 2006, 20:11
Locatie: Leiden

Bericht door pjvoshol »

Graag gedaan!
Peter
:wink:
Plaats reactie